Luister maar

Jeuh S10 heeft een nieuw album maar we hebben een hekel aan antisemitisme dus jammer dan. Wel alhier besproken: de nieuwe David Ramirez. Deze man uit Austin Texas is een ongelooflijke koning met een stem als een droom en werkelijk fenomenale LIVE clipjes, zoals het majestueuze Wachting From a Distance en het betoverende Lover Will You Lead Me. Welnu, hij heeft een nieuwe plaat, All The Not So Gentle Reminders, en het is sowieso goed. Eigenlijk moet je 'm zien in een dampende club ergens in Texas of Tennessee, alleen hebben wij hier geen poppodia met rauwe randjes - of het moet Vera in Groningen zijn. 14 mei staat Ramirez - met de ook fantastische Noah Gundersen - in Tivoli (Utrecht) in de Hertz. Met ZITPLAATSEN. Ook te zien: Eindhoven 15 mei, Leiden 30 mei. Meer nieuwe muziek: Cradle of Filth, My Morning Jacket & meerrrr.

Luister dan, in Het StamCafé

Charley Crockett - een van de sterren in country/americana hoek - knalt er ieder jaar weer een of meerdere fantastische countryplaten uit en daarmee is-ie een soort Rheinmetall-fabriek voor zware Duitse wapens met een productie zó hoog dat het bijna niet meer bij te houden is. Dat is in het geval van Charley Crockett helemaal niet erg, want hij heeft een pen als een winnaar en een met honingwhiskey gesmeerde stem uit de een stoffige hemel. Pure en keiharde country, lekker voor op de weg enzo, als u in uw F150 naar Dallas tu... in uw Kia EV naar Dalfsen tuft. Meer nieuwe muziek: Steven Wilson, Clipping en een heleboel kutzooi.

AANDACHT

Kanker is kut. En het is vaak niet eens een strijd, maar een loterij. Voor sommigen loopt dat goed af, voor anderen loopt dat minder goed af. En om de ellende wat draaglijker te maken zijn er goede doelen, en initiatieven, en rijden in snelle auto's, en clowns voor de kinderen, en uitjes, en fietsen tegen een berg op, en laatste wensen. Eentje die wij mooi vinden is No Guts No Glory, een stichting van mooie & bevlogen mensen die (laatste) muzikale wensen en dromen mogelijk maakt voor mensen met kanker. Zo is er een benefietconcert met muzikale vreselijkheden als S10, Veenstra Veenstra, Ruben Block van Triggerfinger, Tim Haars (die wel goed kon skaten vroeger), enzovoorts. Als je daar niet dood gevonden wil worden (sorry) kun je ook gewoon doneren aan het Goede Doel. Voor muziek, tegen kanker!

En meerrrr... in het vrolijk bouncende StamCafé

WIE is op dit moment de beste singer-songwriter ter wereld en HOE scoort deze persoon op de Schaal van Bob Dylan? Om met het laatste te beginnen: op de Schaal van Bob Dylan scoren ze altijd laag: Jake Bugg, Conor Oberst, Ben Howard, Father John Misty, Sam Fender, Tallest Man, Kevin Morby, Paolo Nutini, Kurt Vile, Michael Kiwanuka, enzovoorts. Ook niet de nieuwe Bob Dylan is Jason Isbell, die mogelijk wél de beste allround singer-songwriter van het moment is. U kent 'm als onderdeel van de Drive-by Truckers, met z'n begeleidingsband The 400 Unit (van die prachtige hit If We Were Vampires) en nu ook helemaal solo, zonder z'n band, met z'n nieuwe plaat Foxes in the Snow. Helemaal akoestisch, kaal, alleen een dijk van een stem en een Martin 0-17 uit 1940. Tikkeltje Blood on the Tracks door de breuk van Isbell met zijn vrouw Amanda Shires. Voor het hardere werk is er ook een nieuwe Bob Mould, fluitcrack van Jethro Tull en weer een flink robbertje metal. Doei.

Luister maar weer

En dan nu helemaal het kopje thee van onze favoriete oppergod achter de schermen, de man die gaat over goed en kwaad, die beslist over leven of dood, de poortwachter, het ban-baken, de besluitvormer, de politieman die je komt vertellen dat je account niet meer leeft, het slagboompje van het tolpoortje, de man met de zeis en de kerel die tevens een soort wandelende metal-wikipedia is. GU. Meneer is helemaal van Death en Obituary enzo, dus als er dan een of andere grote massa-metalplaat uitkomt waar hij totaal geen kaas van gegeten heeft (Dream Theater bijvoorbeeld) bombarderen we dat meteen tot z'n nieuwe favoriete band. Dream Theater, een nieuwe plaat met icoon Mike Portnoy sinds een jaar of vijftien weer terug op drums, de nieuwe favoriete band van GU! Heeft-ie weer wat uit te leggen aan z'n stoere vrienden & vriendinnen. Wél heel gaaf deze week: een nieuw album van de Noorse zanggod Sivert Høyem. Bekend als frontman van de fantastische band Madrugada, maar ook solo betoverend. 6, 8 en 9 maart, Groningen, Maastricht, Utrecht - gaat dat zien. Meer nieuwe muziek deze week: Inhaler, Guided by Voices, Sharon Van Etten en een boel troep. Tot volgende week!

Okee dan

Luister u moet muziek natuurlijk sowieso niet door de spiekerties van uw laptopje laten verkrachten, maar lekker via een dikke versterker door een stel mooie speakers vlammen, of als u belooft het niet via Spotify te doen mag het door een headphone (fok AirPods) en nu komen we tot het punt van dit snobisme: Mogwai. The Bad Fire. Een grote lange muzikale trip alsof u in een gammele onderzeeboot naar de Titanic afdaalt, wat kan er eigenlijk misgaan, de druk wordt steeds groter, metveel weinig zang, want dat leidt alleen maar af van de muzikaliteit en de genialiteit. Compromisloos zouden ze zeggen, zonder omwegen, recht op het doel af. Het is geen 'makkelijke' muziek, maar u bent inmiddels een veteraan, gewoon een paar keer luisteren - op hoog volume. Toegankelijkere nieuwe muziek deze week: The Veils, prachtig en ontroerend, en nog meer in de po(e)phoek: Teddy Swims. Ook weer een boel rare metal in GU's Metalhoekje. Succes!

Luister maar weer gezellig mee

Noem een overeenkomst en een verschil tussen Mac Miller en Kensington: ze waren allebei gestopt met muziek maken, Kensington helaas niet meer. Dat had met die rare Eloi Youssef echt nog wel wat, maar nu staat er een langharige teckel die ook niet weet waarom-ie oorwurmen bij je naar binnen staat te pompen. Pedro Pascal met een paardenstaart kan een prima riedeltje zingen trouwens, al klinkt het wel steeds meer als Kings of Leon met extra Domtorentjes. Kensington verdient desalniettemin een minder grote afgang dan bands als Bløf en Kane, de og's van de volslagen kutmuziek, een mooie 7 voor de poging en een 4 voor de afsprong. Mac Miller - die postuum een nieuw album heeft - doet dat waarschijnlijk voor het laatst. Meer nieuwe muziek na de klik, met Early James als positieve uitschieter, lieve vrienden & vriendinnen.

Een: winnaar

Weinig nieuwe muziek deze vrijdag in verband met Black Friday en strategische planning richting de feestdagen enzo, maar toch één fijne lading zonneschijn: van Sticks, die eigenlijk Junte Uiterwijk heet. Onofficieel burgemeester van Zwolle, flowkoning, woordkunstenaar en ongekend talent, die ook gewoon een volwassen publiek in plaats van alleen maar gierende meiden van dertien aanspreekt. Er is echt helemaal niemand die jaar in jaar uit op allerlei manieren en in allerlei formaties alle grote tenten op de festivals laat ontploffen met polderrap, behalve deze knakker. Laat u niks wijsmaken door Lil Autodeurtje en die gozer die met de dochter van Ronald de Boer knalde. De Nederlandse rapgame wordt gerund door Sticks, die een nieuw album uitbrengt met samenwerkingen met de fenomenale winnaar Rico, Fakkelbrigade en Kubus. Het gaat over het verlies van z'n moeder 'en het verwerken daarvan'. Gaat dat zien gaat dat zien makkers. Jawel.

Kijken hoe lang ze het volhoudt, zo zonder Spotify

Er staat een artikel in de Volkskrant met als onderwerp 'Dreigende smartphoneverslaving en een afkeer van Big Tech drijft muziekliefhebbers terug naar ouderwetse muziekdragers' en het is echt een van de raarste kantoortuinbaksels ooit. Een artikel uit The Guardian van twee jaar geleden overschrijven en drie van je eigen vrienden bellen + opvoeren als bewijs maakt echt geen gesloten conclusie. Dit zal wel empirisch onderzoek zijn: "Ik ben niet de enige met een knagend gevoel van ongenoegen over de invloed van een streamingdienst als Spotify. In gesprekken met vrienden is het steeds vaker een onderwerp van discussie." In gesprekken met vrienden van Mosterd is het wel of niet seinen met kleintje boer steeds vaker onderwerp van discussie, maar dat betekent niet dat half Nederland nu aan het klaverjassen is geslagen. Spotify schrijft gebruikersrecord na gebruikersrecord, maand na maand.

De vinylrevival is vooral nostalgisch, maar hang je Micro Seiki aan een Luxman en je zal wat beleven, en de kwaliteit van CD is sowieso véél beter dan cracky MP3. Ténzij je het in een discman propt, want dan ben je gewoon een nerd, zoals die gozer die tijdens het doomscrollen op zijn telefoon opzoekt hoe de hondjes van de Britse koningin heten. Dan is niet Spotify het probleem, maar hijzelf, als sociaal gemankeerd figuur. En als je 's ochtends wakker ligt van de keuzestress wat je nu weer moet afspelen, is het misschien sowieso eens tijd om wat minder muziek te luisteren, dame. Kop in de wind, vogeltjes kijken, door het bos wandelen, over het strand fietsen. Succes ermee!

Luister

Verreweg de gaafste en muzikaal interessante gast van de Lage Landen: Maarten Devoldere, die al geweldig is als Balthazar maar nog veel geweldiger is als Warhaus. Het nummer Love's A Stranger is een regelrechte klassieker, de plaat Ha Ha Heartbreak fantastisch, en nu heeft-ie weer een nieuwe plaat: Karaoke Moon. Het wordt echt steeds beter en broeieriger en gaver met deze gast, al is het misschien ook omdat we hem in Nederland wat minder zien - de Directisering van figuren in de polderpop is echt niet te harden. Verder nog veel meer toffe nieuwe muziek deze week en dat heeft allemaal te maken met de naderende feestdagen: Marilyn Manson, Father John Misty, Coward Brothers (= Elvis Costello & T-Bone Burnett), Michael Kiwanuka en meerrrrr.